Βουλιμία: Πώς Θα Ελέγξετε την Συναισθηματική Υπερφαγία και την Πείνα

Η βουλιμία είναι μια από τις διατροφικές διαταραχές που ταλαιπωρούν πολύ κόσμο. Ελάτε να δούμε πώς θα την αναγνωρίσετε και θα την ξεπεράσετε.

Παρακολουθώ συνεχώς στο διαδίκτυο (όχι μόνο σε ελληνικές σελίδες) περιπτώσεις ανθρώπων που υποφέρουν από βουλιμία και έχω την αίσθηση ότι αυξάνονται με σταθερό ρυθμό.

Δεν θέλω να σταθώ στα κοινωνικά-οικονομικά αίτια του προβλήματος.

Σκοπός μου είναι να σας βοηθήσω να αναγνωρίσετε τι σε εσάς ή σε κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο και να σας δείξω πώς θα ξεπεράσετε τα προβλήματα της συγκεκριμένης διατροφικής διαταραχής.

Μείνετε μαζί μου και διαβάστε το άρθρο μου μέχρι το τέλος!

Βουλιμία, συναισθηματική υπερφαγία, πείνα

Η Βικιπαίδεια ορίζει την βουλιμία ως εξής:

“Ο όρος ψυχογενής ή νευρική ή νευρογενής βουλιμία (bulimia nervosa), περιγράφει μια διαταραχή στην πρόσληψη τροφής.

Η νευρογενής βουλιμία χαρακτηρίζεται από επεισοδιακή υπερφαγία (κατανάλωση πολύ μεγάλης ποσότητας φαγητού σε σύντομο χρονικό διάστημα ), η οποία ακολουθείται από την προσπάθεια απαλλαγής από τις περιττές θερμίδες συνήθως μέσω εμετού, καθαρτικών, διουρητικών και υπερβολικής άσκησης.”

Παρομοίως η IatroPaidia αναφέρει:

“Βουλιμία – μια σοβαρή, δυνητικά απειλητική για τη ζωή διατροφική διαταραχή. Συχνά κατηγοριοποιείται μαζί με την νευρογενή ή ψυχογενή ανορεξία και πιθανά είναι τελικώς μια και μοναδική διαταραχή, με δυο εκφάνσεις.

Τα άτομα με βουλιμία μπορεί να καταβροχθίζουν κρυφά μεγάλες ποσότητες τροφής και στη συνέχεια να προσπαθούν να απαλλαγούν από τις επιπλέον θερμίδες με ένα νοσηρό τρόπο. Για παράδειγμα, κάποιος με βουλιμία μπορεί να προκαλεί εμετό ή να υποβάλλεται σε υπερβολική σωματική άσκηση.”

συναισθηματική υπερφαγία

Με πιο απλά λόγια συναισθηματική διατροφή είναι όταν δεν τρώτε απλά για να ικανοποιήσετε την πείνα σας, αλλά στρέφεστε στα τρόφιμα ως ανακούφιση από το στρες ή ως ανταμοιβή.

Βασικά, αν παίρνετε ένα μπισκότο από το βάζο, κάθε φορά που αισθάνεστε συγκίνηση, συνδέετε το φαγητό με το συναίσθημα.

Κάπως Έτσι Είναι Ένα Συνηθισμένο Υπερφαγικό Επεισόδιο:

«Είναι βράδυ και μόλις γύρισα σπίτι. Ευτυχώς, βρήκα λίγο χρόνο να χαλαρώσω και να μείνω μόνη. Πριν λίγο έφαγα το βραδινό μου, ένα τοστ με ένα γιαούρτι, άρχισα δίαιτα πάλι…αλλά στριφογυρίζει στο μυαλό μου η τούρτα σοκολάτας.»

«Δεν πρέπει να τη φάω, δεν πρέπει να χαλάσω τη δίαιτα, όμως τη θέλω. Ένα μικρό κομματάκι και μετά τίποτε άλλο. Λίγο τούρτα και μετά λίγα μπισκότα, λίγα πατατάκια, λίγο τυρί με ψωμί.»

«Ουφ έσκασα! Ας φάω, όμως, και την υπόλοιπη τούρτα, αφού τώρα χάλασα τη δίαιτα!»

«Πάλι δε θα καταφέρω τίποτα! Πόσο άχρηστη είμαι! Θα τρελαθώ! Θα μείνω χοντρή για πάντα!»

Πώς Περιγράφονται Τα Βουλιμικά Επεισόδια Από Τον Ειδικό

Το αδηφαγικό/ βουλιμικό επεισόδιο συνιστά στην πραγματικότητα ένα φαύλο κύκλο, που  συνεπάγεται απώλεια ελέγχου της πρόσληψης φαγητού. Χαρακτηρίζεται από επανειλημμένα επεισόδια υπερφαγίας, που συνήθως συνοδεύονται από συμπεριφορές ακύρωσης (πρόκληση εμετού, χρήση καθαρτικών ή διουρητικών φαρμάκων).

Κατά τη διάρκεια ενός βουλιμικού επεισοδίου, μπορούμε να καταναλώσουμε μικρές ή μεγάλες ποσότητες φαγητού με πολύ γρήγορο ρυθμό, με πιθανές εναλλαγές από γλυκιά σε αλμυρή γεύση και αντίστροφα, σε χρονικό διάστημα 2-3 ωρών.

Ακολουθεί μια προσωρινή υποχώρηση του αισθήματος της πείνας, του θυμού, του άγχους, αλλά τελικά απομένει ο φόβος της αύξησης του βάρους. Και είναι ο φόβος αυτός που οδηγεί αρκετές φορές σε λήψη ακραίων αντισταθμιστικών μέτρων. (Γιώργος Μίλεσης, MSc)

Οι Παράγοντες Που Σας Οδηγούν Σε Τέτοιες Συμπεριφορές, Ανήκουν Συνήθως Σε 5 Κατηγορίες

  1. Κοινωνικοί λόγοι. Σας ενθαρρύνουν άλλοι να τρώτε.
  2. Συναισθηματικοί. Κατανάλωση τροφής ως αντίδραση σε δυσάρεστα συναισθήματα όπως η κούραση και το άγχος ή για να γεμίσετε το κενό της μοναξιάς.
  3. Σκέψεις. Τρώτε λόγω αρνητικής αυτοεικόνας.
  4. Περιστασιακοί. Η κατανάλωση λόγω της περίστασης υπάρχει όταν βλέπετε μια διαφήμιση τροφίμου ή όταν περνάτε από ένα φούρνο. Μπορεί ενδεχομένως να καταναλώσετε τροφές όταν κάνετε ορισμένες δραστηριότητες, όπως να πάτε στον κινηματογράφο ή να δείτε τηλεόραση.
  5. Σωματικοί λόγοι. Η κατανάλωση ως αντίδραση σε σωματικά ερεθίσματα όπως ο πονοκέφαλος ή η αύξηση της όρεξης λόγω της παράλειψης ενός γεύματος.

Για να διαπιστώσετε ποιοι είναι οι παράγοντες που σας οδηγούν στο φαγητό να κρατάτε ημερολόγιο τροφίμων για να καταγράφετε αυτά που πρώτε, το πότε, καθώς και τους παράγοντες, τις σκέψεις ή τα συναισθήματα που έχετε καθώς τρώτε. Θα πρέπει να αρχίσετε να βλέπετε αποτέλεσμα αρκετά σύντομα. (Iatronet.gr)

Σύγκριση Συναισθηματικού Φαγητού Και Πείνας Με Μια Ματιά

Φυσική Πείνα

  • Κλιμακώνεται και μπορεί να καθυστερηθεί η ικανοποίηση της
  • Μπορεί να ικανοποιηθεί με διάφορα τρόφιμα
  • Όταν υπάρχει κορεσμός συνήθως σταματά το γεύμα
  • Δεν προκαλεί αίσθημα ενοχών μετά

Συναισθηματική Πείνα

  • Εμφανίζεται ξαφνικά και σαν άμεση ανάγκη
  • Ικανοποιείται με συγκεκριμένα τρόφιμα (παρηγορητικό φαγητό)
  • Υπάρχει τάση για κατανάλωση τροφής πέραν του κορεσμού
  • Προκαλεί αίσθημα ενοχών μετά

Η σύγκριση έγινε από την κυρία Αναστασία Μαργέλη στο Diaititian.gr.

Συναισθηματική πείνα, συναισθηματική υπερφαγία, βουλιμία

Συνήθως τα επεισόδια υπερφαγίας διαρκούν λιγότερο από 2 ώρες. Τα τρόφιμα που καταναλώνονται είναι πλούσια σε θερμίδες όπως: παγωτά, καραμέλες, αρτοσκευάσματα.

Τα άτομα που πάσχουν από βουλιμία είναι συνήθως τελειομανή, με εμμονή στο βάρος τους. Είναι φυσιολογικού βάρους και περιστασιακά υπέρβαρα. Η κατάθλιψη, καθώς και απόπειρες αυτοκτονίας είναι συχνές μεταξύ των βουλιμικών ατόμων.

Η συχνότητα εμφάνισης της ψυχογενούς βουλιμίας στο γενικό πληθυσμό είναι 3-6%.

Εμφανίζεται συχνότερα στις γυναίκες από ότι στους άντρες. Μεμονωμένα επεισόδια υπερφαγίας χωρίς να πληρούν τα κριτήρια διάγνωσης έχουν αναφερθεί στο 40% των γυναικών.

10 Σημάδια Που Δείχνουν ότι Κάποιος Μπορεί να Υποφέρει από Βουλιμία

Καλό θα είναι αν παρατηρήσετε ότι κάποιος δικός σας άνθρωπος παρουσιάζει κάποιο από τα παρακάτω σημάδια, να μιλήσετε μαζί του, δείχνοντας του ότι δεν είναι κάτι κακό αυτό που του συμβαίνει και ότι μπορείτε να τον-την βοηθήσετε.

Αυτά είναι τα 10 σημάδια που μαρτυρούν την βουλιμία:

  1. Εξαφάνιση στο μπάνιο μετά από ένα γεύμα, όπου το άτομο κλείνειται για αρκετή ώρα και ακούγεται τρεχούμενο νερό ή το ραδιόφωνο να παίζει δυνατά.
  2. Παράξενα ξυπνήματα το βράδυ, ξαγρύπνημα και επίσκεψη στη κουζίνα, αφού όλοι έχουν πάει στο κρεβάτι.
  3. Το άτομο μπορεί να πηγαίνει αναπάντεχες βόλτες με τα πόδια ή με το αυτοκίνητο τη νύχτα.
  4. Ο βουλιμικός προσπαθεί να ξεφορτωθεί τους ανθρώπους ή να τους στείλει για ύπνο, ώστε να μπορεί να κάνει το επεισόδιο υπερφαγίας
  5. Εξαφάνιση μεγάλων ποσοτήτων φαγητού ή υπερφαγία χωρίς συγκεκριμένες ενδείξεις αύξησης βάρους
  6. Τυλιγμένα υπολείμματα φαγητών κρυμμένα κάτω από́ μαξιλάρια ή κάτω από́ κρεβάτια
  7. Ανεξήγητη ευερεθιστότητα και αλλαγές διάθεσης
  8. Υπερβολική γυμναστική
  9. Κάνει χρήση διουρητικών, καθαρτικών, χαπιών αδυνατίσματος
  10. Έχει εμμονή με τις ζυγαριές.

Πώς Μπορούμε Να Ξεπεράσουμε Την Συναισθηματική Πείνα;

Το πρώτο βήμα είναι να συνειδητοποιήσουμε τον ρόλο που παίζει το φαγητό στη ζωή μας. Συνηθίζουμε να τρώμε από αντίδραση; Όταν μας έχουν συγχύσει;

Μήπως το κάνουμε όταν έχουμε αγωνία ή φοβόμαστε; Μασουλάμε ανεξέλεγκτα από πλήξη ή όταν είμαστε θυμωμένοι και νιώθουμε προδομένοι;

Ο φαύλος κύκλος της συναισθηματικής κατανάλωσης τροφής είναι πιθανό να σπάσει πιο εύκολα εφόσον καταγράψουμε αναλυτικά τις διατροφικές μας συμπεριφορές σε ένα ημερολόγιο για ένα χρονικό διάστημα δύο εβδομάδων.

Με αυτόν τον τρόπο θα αντιληφθούμε πότε και κάτω από ποια συναισθηματική κατάσταση τρώμε περισσότερο (π.χ. όταν είμαστε πιεσμένοι, στενοχωρημένοι, όταν πλήττουμε) και θα μπορέσουμε να λάβουμε τα αναγκαία μέτρα.

Συνειδητοποιούμε το κενό καθώς το γεμίζουμε.

Εάν αναγνωρίσουμε τα συναισθηματικά κενά που προσπαθούμε να καλύψουμε τρώγοντας, θα μπορέσουμε να τα διαχειριστούμε με διαφορετικό τρόπο. Δεν πρόκειται για μια εύκολη διαδικασία.

Πρέπει να παλέψουμε με τον ίδιο μας τον εαυτό και τον τρόπο που έχει μάθει να αντιδρά όταν βρίσκεται σε συναισθηματική πίεση. (Στέλλα Αργυρίου, ψυχολόγος διατροφής)

Τι Να Κάνετε Οταν Αρχίζετε Να Έχετε Λιγούρες

  • Αναρωτηθείτε: «Πραγματικά πεινάω για φαγητό ή αποζητώ κάτι άλλο;»
  • Σκεφτείτε: Τι προσπαθείτε να καταπιέσετε. Σταματήστε, αναπνεύστε και σκεφτείτε τη μέρα σας, τι συνέβη που σας έκανε να «πεινάσετε».
  • Δράστε: Κάντε κάτι που σας βοηθά να διαχειριστείτε το συναίσθημα – μια βόλτα έξω για να σκεφτείτε καθαρά, ένα τηλεφώνημα σε ένα φίλο ή το να γράψετε πώς νιώθετε.
  • Μιλήστε: Οι άλλοι μπορούν να σας βοηθήσουν. Μιλήστε μαζί τους, αν μπορείτε, για τα προβλήματά σας – είναι λιγότερο πιθανό να καταβροχθίσετε ό,τι βρείτε όταν δεν είστε μόνοι.
  • Αγαπήστε τον εαυτό σας: Μην αυτοτιμωρείστε, ακόμα κι αν τελικά κάνατε την κραιπάλη.

Δυο Πολύ Βασικά Σημεία Για Να Ξεπεράσετε Την Συναισθηματική Πείνα

1.  Εστιάστε σε εφικτούς στόχους.

Αν ο στόχος είναι να μην φάτε ποτέ ξανά λόγων συναισθημάτων, είναι σχεδόν απίθανο να τον πραγματοποιήσετε με αποτέλεσμα να απογοητευτείτε. Ακόμη και ο πιο ισχυρός άνθρωπος, έχει στιγμές αδυναμίας.

Ο πρώτος στόχος μπορεί να είναι να καταγράψετε ημερολόγιο διατροφής για μία εβδομάδα, ο δεύτερος να μην αγοράσετε τρόφιμα πλούσια σε θερμίδες και ζάχαρη και ο τρίτος να αντιμετωπίσετε τη φαινομενική σας πείνα με κάποιο χόμπι (κάπου εδώ έχω έναν απίστευτο οδηγό fitness, σε περίπτωση που το σκέφτεστε λίγο).

2.  Αποδεχτείτε ότι είστε σε ένα φαύλο κύκλο.

Το να τρώτε όταν δεν αισθάνεστε καλά, μπορεί άμεσα να σας «ανακουφίζει» από τα αρνητικά σας συναισθήματα, αλλά αυτό είναι παροδικό, αργότερα σας κάνει να αισθάνεστε ακόμη χειρότερα.

Αποσυνδέστε τα συναισθήματα σας από την κατανάλωση φαγητού. Ζητήστε επαγγελματική βοήθεια, η σωστή καθοδήγηση και υποστήριξη είναι σημαντική για την επίλυση του προβλήματος. (Ν. Καφετζόπουλος, Zougla.gr)

Μπορεί Η Μεσογειακή Δίαιτα Να Βοηθήσει;

Ο κύριος Δημοσθενόπουλος στο Boro.gr σημειώνει ότι για μια ακόμα φορά ένα μοντέλο διατροφής όπως είναι η Μεσογειακή Δίαιτα, και τα συστατικά της (ελαιόλαδο, φρούτα πλούσια σε αντιοξειδωτικά, τα λιπαρά ψάρια που αποτελούν πηγές ωμέγα-3 λιπαρών οξέων) μπορεί να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην θεραπεία ψυχολογικών διαταραχών και καταστάσεων όπως είναι για παράδειγμα η κατάθλιψη.

Υπερφαγία και κατάθλιψη

Τι Κάνουμε Τώρα;

Φαντάζομαι θα έχετε καταλάβει ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο δύσκολα όσο φαίνονται με την πρώτη ματιά. Αν μπορέσετε να αναγνωρίσετε την κατάσταση σας, τότε θα μπορέσετε εύκολα να βρείτε λύση στο πρόβλημα σας.

Η δυσκολία βρίσκεται στον να μπορέσετε να τηρήσετε τις αποφάσεις σας και να προσηλωθείτε με όλη σας την προσοχή στους στόχους σας.

Αν λάβετε υπόψη σας την ταλαιπωρία που θα δημιουργούν τέτοιες διατροφικές συμπεριφορές, σίγουρα θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι έχει έρθει η ώρα να τελειώνετε μαζί τους!

Ξεκινήστε με το ημερολόγιο!

Κάντε το αυτή τη στιγμή. Βρείτε ένα κομμάτι χαρτί και κάντε την αρχή να γράφετε. Ξεκινήστε με την υπόσχεση στον εαυτό σας ότι για τις επόμενες 2 εβδομάδες θα καταγράψετε με κάθε λεπτομέρεια τις φορές που χάσατε τον έλεγχο, καθώς και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες συνέβη.

Προσωπικό ημερολόγιο.

Αντί μόλις αντιληφθείτε ότι χάσατε το μέτρο να κάθεστε και να μετανιώνετε, πάρτε τον χρόνο σας και γράψτε τα πάντα.

  • Τι ώρα ήταν;
  • Τι φάγατε;
  • Πώς νιώθατε λίγο πριν το κάνετε;

Μην ασχολείστε με όσα γράψατε την προηγούμενη ημέρα. Εστιάστε σε συναισθήματα και συμπεριφορές που έχετε εκείνη τη στιγμή.

Στο τέλος των 2 εβδομάδων, διαβάστε προσεκτικά όλα όσα έχετε διαβάσει και κάντε καταγραφή. Μετρήστε και βρείτε τι ήταν αυτό που σας έσπρωξε στην υπερφαγία τις περισσότερες φορές. Βρείτε τις ώρες και τις ημέρες που συνέβη.

Τα υπόλοιπα είναι στο χέρι σας. Αποφύγετε να έχετε μεγάλες ποσότητες από τροφές που προτιμάτε στα επεισόδια υπερφαγίας και φροντίστε να βρίσκεστε μαζί με φίλους, έξω από το σπίτι σας στις ώρες που συνήθως έχετε τέτοια προβλήματα.

Καλό θα ήταν επίσης να μιλήσετε για το πρόβλημα σας σε κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο. Όταν νιώθετε έτσι ακριβώς όπως έχετε περιγράψει στο ημερολόγιο σας, τηλεφωνήστε του ή συναντηθείτε μαζί του. Πείτε του ξεκάθαρα τι σας συμβαίνει και ζητήστε να σας στηρίξει.

Όλα Τα Προβλήματα Έχουν Λύση…

Αρκεί να ψάξουμε με ψυχραιμία να την βρούμε αναγνωρίζοντας αρχικά το πρόβλημα μας και κάνοντας όση υπομονή χρειάζεται μέχρι να τα καταφέρουμε. Οι συγγενείς και οι φίλοι μπορούν σχεδόν πάντα να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία μας αυτή.

Αν πιστεύετε ότι όσα έγραψα για την βουλιμία μπορούν να βοηθήσουν κάποιον άνθρωπο που μπορεί να έχει παρόμοιο πρόβλημα, ένα share δεν κοστίζει παρά μόνο 1 κλικ! Γιώργος


Οδηγός Τετράγωνο

To Θέλεις ΔΩΡΕΑΝ;

Γίνε μέλος στο club του ArxizoDiaita.gr και απόκτησε εντελώς δωρεάν τον οδηγό για το αδυνάτισμα μέσα από την διατροφή.

 


44 σκέψεις για το “Βουλιμία: Πώς Θα Ελέγξετε την Συναισθηματική Υπερφαγία και την Πείνα”

  1. Καλησπέρα σας. Διάβασα το άρθρο σας και τα σχόλια από κάτω και είχα την ανάγκη να μοιραστώ και εγώ αυτό που περνάω. Είμαι 24 χρόνων 1.67 στο ύψος και πλέον 68 κιλά. Γενικά δεν γυμναζόμουν ιδιαίτερα και πριν δυο χρόνια παθιάστηκα με την γυμναστική βλέποντας απίστευτες αλλαγές στο σώμα μου. Ήμουν 58 κιλά αλλά γυμνασμένη απόλυτα ευχαριστημένη με την εικόνα μου και με αυτό που είχα πετύχει μέσω της γυμναστικής. Για να το πετύχω αυτό όμως είχα περιορίσει παρά πολύ τον εαυτό μου με την διατροφή το οποίο στην πορεία κατάλαβα ποσό μεγάλος λάθος ήταν.

    Οταν πέρασε ένας χρόνος άρχισα να αναζητώ τα γλυκά και γενικώς τροφές που είχα στερήσει από τον εαυτό μου. Ξεκίνησα κάθε Κυριακή να μου επίτρεπω να τρώω κάτι που στο μυαλό μου «δεν έπρεπε» να τρώω. Ως συνέπεια να λέω εντάξει αφού έφαγα σήμερα και χάλασε την δίαιτα μου ας φάω κι άλλο και καταναλώνω απίστευτες ποσότητες γλυκού/αλμυρού.

    Ειλικρινά δεν μπορούσα καν να καταλάβω πως ήταν δυνατόν να καταφέρω να φάω τόσο πολύ. Σε σημείο που πονούσε η κοιλιά μου από το πολύ φαΐ. Αυτό γινόταν 1 φορά την εβδομάδα, μετά 2 μετά 3 μετά 4. Την μια εβδομάδα κρατιόμουν και τα πήγαινα καλά την άλλη εβδομάδα έχανα τον έλεγχο και παθαίνω 3 μέρες συνεχόμενα υπερφαγικα επεισόδια. Εχω προκαλέσει εμετό στον εαυτό μου αλλά ευτυχώς λίγες φορές επειδή ξέρω ότι είναι λάθος. Αλλά από εκεί που ένιωθα τέλεια με το σώμα μου και είχα αυτοπεποίθηση περισσότερη από ποτέ ξαφνικά ξεκίνησα να βάζω κιλά και εχω φτάσει πλέον 68 κιλά και νιώθω χάλια.

    Ντρέπομαι για την εικόνα που έχει πλέον το σώμα μου αλλά και πάλι δεν μπορώ να ελέγχω το φαΐ. Είναι μόλις φάω κάτι που θεωρώ ότι «δεν πρέπει» χάνω τον έλεγχο και τρώω κι άλλο. Η αυτοπεποίθηση μου έχει φτάσει πάτο και δεν ξέρω πως να το λύσω όλο αυτό. Εχω κουραστεί τόσο πολύ με το να μην νιώθω καλά με τον εαυτό μου.

    Θέλω να με ξαναδώ όπως ήμουν, να νιώσω όσο όμορφα και όσο σίγουρη ένιωθα για τον εαυτό μου, αλλά δεν ξέρω πως να με ελέγχω δεν ξέρω πως να μάθω να επιστρέψω σε μια κανονική και υγιές σχέση με το φαΐ, ούτε να στερώ κάτι από την διατροφή μου αλλά ούτε να μην εχω μέτρο.

    Σας ευχαριστώ πολύ

    1. Γιώργος Καρτάλιας

      Γεια σου Λένα. Δεν έχω πολλά να σχολιάσω, επειδή προφανώς έχεις ήδη εξαντλήσει την προσωπική σου αναζήτηση και προσπάθεια να το ξεπεράσεις. Προτείνω λοιπόν, να επισκεφτείς έναν ειδικό νευρολογο-ψυχίατρο (ΜΗΝ σε τρομάζουν οι λέξεις) και να πεις ακριβώς όσα μου έγραψες. Στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, θα σου δώσει θεραπεία και σε λίγους μήνες θα νιώθεις σαν να μην σου συνέβη τίποτα. Δεν προτείνω ψυχολόγο, επειδή καμιά φορά χρειάζεται αγωγή για να ξεπεράσουμε κάποιο ζήτημα. Προτιμώ την ειδικότητα που σου έγραψα. Εχω προσωπική εμπειρία. Θα σου αλλάξει τη ζωή. Καλή συνέχεια. Περιμένω νέα σου!

  2. Καλησπέρα σας. Με λένε Μαρία και είμαι 32 Χρόνων και έχω πλέον εδώ και 6+ χρόνια, έντονα βουλιμικά επεισόδια (υπερφαγία – με πρόκληση εμετού μετά το γεύμα – κυρίως τα βραδιά). Το βραδινό φαγητό το έχω συνδυάσει μάλλον με κάτι Κακό και το τρώω πάντα με τύψεις. Η δουλειά μου (δική μου πετυχημένη επιχείρηση στον τουρισμό) περιλαμβάνει πολλά ταξίδια (για 6 μήνες εκτός της βάσης μου – σε καλοκαιρινούς προορισμούς διακοπών), και είμαι είτε με φίλους είτε με πελάτες συχνά σε dinners έξω με συνδυασμό ποτών. Δεν είναι κάτι που απολαμβάνω να λείπω τόσο πολύ από το σπίτι μου και τον σύντροφο μου.

    Ζυγίζομαι καθημερινά κάθε πρωί από πάντα και κάποιες φορές πάνω από μια φορά την ήμερα. Έχω εμμονή με την διατροφή μου και τα θρεπτικα στοιχειά και γνωρίζω τα πάντα για όλες τις βιταμίνες και τα οφέλη τους, σε βαθμό σχεδόν ΜΆΣΤΕΡ διατροφολόγου. Έτρωγα και τρώω πάντα υγιεινά και τα επεισόδια γίνονται με αυτά και όχι με fast food kai γλυκά klp (πολύ σπάνια μπορεί και με αυτά αν τύχει). και όποτε είμαι στη βάση μου έχω προσχεδιασμένο πλάνο εβδομάδας διατροφής. π. χ 2 φορές ψάρι, όσπρια, λαχανικά πολλά, φρούτα, δημητριακά κλπ κλπ.

    Έχω αποφασίσει πως με ένα κάλο πρωινό και ένα θρεπτικό μεσημεριανό είμαι οκ από θρεπτικά συστατικά, όποτε το βραδινό είναι κάτι που με παχαίνει και περισσεύει Φυσικά η διατροφή μου είναι ανισόρροπη και περνάει από κύματα και κάποιες φορές είναι ακραία.. όπως όταν θέλω να μειώσω τα επεισόδια κάνω πχ πρωτεϊνική και έτσι δεν έχω επεισόδια, ενώ παράλληλα αδυνατίζω μπαμ.. αλλά μόλις την σταματάω γίνεται χαμός.

    Δεν μπορώ να θυμηθώ καν πριν ποσά χρόνια πρωτοεμφανίστηκε αυτό σε μικρότερο βαθμό προβλήματος, με θυμάμαι όμως από την εφηβεία να προσέχω πάντα και έκανα και πολλά χρόνια πρωταθλητισμό μέχρι τότε. μετά με σταμάτησαν οι γονείς μου λόγο αλλαγής περιοχής και από τότε ξεκίνησα το κάπνισμα και ότι δεν μπορούσα να απολαύσω όσο έκανα πρωταθλητισμό.

    Θυμάμαι επίσης μικρή, πωσ η μητέρα μου έκανε χημική – πρωτεϊνική κάποτε και μια μέρα που κατά λάθος είχε πιει κόκα κόλα με ζάχαρη και όχι την light είχε προκαλέσει μονή της εμετό για να μην χαλάσει την δίαιτα της η μαμά μου ήταν πάντα υπέρβαρη ενώ εγώ ποτέ.

    Ήμουν και είμαι πάντα καλά κιλά, 1. 78 ύψος και από 62 μέχρι 68 κιλά και γυμνάζομαι σχετικά συχνά. Πριν από ένα χρόνο και για το διάστημα τουλάχιστον 6 ετών έκανα χρήση καθημερινή διουρητικών και έκανα λιγότερο εμετό τότε, κατά διαστήματα περνούσα και φάσεις οπού έπινα και καθημερινά αλκοόλ σε βαθμό που το αναζητούσα κάθε μέρα πριν κοιμηθώ. Παράλληλα κάπνιζα με εμμονή για 15 χρόνια, κατά διαστήματα σαν να έκανα υπερφαγικό επεισόδιο αλλά με το κάπνισμα αλλά και το αλκοόλ.

    Το καλοκαίρι που πέρασε η χρήση διουρητικών με έφτασε στο νοσοκομείο με αφυδάτωση σε βαθμό που είχε προκαλέσει επιμηκυμένο QT στον καρδιακό παλμό μου΄ ενυδατώθηκα με ορούς και έτρωγα σωστά και ήταν όλα μια χαρά μετά. Τα διουρητικά τα συνέχισα συντηρητικά μέχρι να περάσει το καλοκαίρι και να είμαι ακόμα ”στέγνη” και από τα τέλη Αυγούστου τα έχω κόψει, αλλά τότε αυξήθηκαν παράλληλα τα επεισόδια εμετού πλέον σε καθημερινή βάση.

    Εδώ και 7 μήνες έχω κόψει το αλκοόλ, τα διουρητικά και πλέον και το κάπνισμα εδώ και 2 μήνες και δεν μου λείπει τίποτα από όλα αυτά. το θέμα είναι πως τα υπερφαγικά επεισόδια μου είναι αρκετά δύσκολα να τα σταματήσω και αυτά παράλληλα. ίσως χρειάζομαι λίγο ακόμα χρόνο καθώς είχα αποφασίσει πως πρέπει να τα φτιάξω όλα σιγά σιγά και να μην τα έκοβα όλα ταυτόχρονα. Αυτό μου φαίνεται το πιο δύσκολο από όλα καθώς στο μυαλό μου είναι το ”λιγότερο βλαβερό” από τις άλλες εμμονικές συνήθειες. θέλω πολύ να το σταματήσω και αυτό και έχω παρατηρήσει πως όταν δεν έχω ζυγαριά στο σπίτι όλα είναι πολύ καλύτερα, καθώς όποτε χάνω λίγα κιλά παραπάνω έχω τάση για άμεση ”υπερφαγική ανταμοιβή”. Όποτε δεν έχω ζυγαριά κρίνω μόνο την εικόνα μου στον καθρέπτη και τότε προσέχω ακόμα πιο πολύ και είμαι πιο ισορροπημένη περιέργως.

    Ποια είναι η γνώμη σας; Χρειάζομαι βοήθεια ειδικού σωστά;

    1. Γιώργος Καρτάλιας

      Γεια σου Μαρία. Γιατί μάτια μου το κάνεις αυτό στον εαυτό σου; Ειλικρινά θα ήθελα να σε έχω φίλη, απλά και μόνο για να μπορώ να σε μαλώσω και να είμαι πολύ αυστηρός μαζί σου.

      Αναφέρεις ότι έχεις μια επιτυχημένη επιχείρηση, ότι κάποτε έκανες πρωταθλητισμό, ότι γενικότερα (φαντάζομαι) έχεις βάλει τον πήχη ψηλά στην ζωή σου. Είμαι σίγουρος ότι εργάζεσαι σκληρά και αυτό φαίνεται ακόμα και από το “μάστερ στην διατροφολογία” που ανέφερες. Σου αρέσει να μελετάς και αυτό είναι καταπληκτικό! (Βλέπω τον εαυτό μου κάπου εκεί μέσα σε όσα γράφεις). Σου αξίζουν συγχαρητήρια!

      Γιατί όμως μάτια μου δεν δίνεις ένα break στην Μαρία; Πότε θα απολυθείς από την “Λεγεώνα των Ξένων” που έχεις καταταγεί; (Στρατιωτική μονάδα με απίστευτη πειθαρχία και εκπαίδευση). Πότε θα σταματήσεις να φοβάσαι ότι μπορεί να μοιάσεις στην μητέρα σου όσο αφορά τον σωματότυπο της; Είσαι μια χαρά ψηλή κουκλάρα και στην ηλικία σου έχει καθοριστεί η πορεία σου. Πίστεψε με, είναι το ίδιο δύσκολο να πάρεις, αλλά και να χάσεις κιλά και να κρατήσεις το αποτέλεσμα.

      Γιατί θεωρείς ότι “με πρωινό και μεσημεριανό έχεις καλύψει τις διατροφικές σου ανάγκες, οπότε το βραδινό δεν είναι απαραίτητο”; Το ξέρεις ότι ο περισσότερος κόσμος εκεί έξω, τρώει απλά και μόνο επειδή έτσι γουστάρει; Δεν είναι όλοι παχύσαρκοι!

      Ακόμα και τα dinners που αναφέρεις, βρίσκονται στα πλαίσια της δουλειάς σου. Δεν μπορώ καν να φανταστώ πόσο βασανίστηκες να αποφασίσεις αν αξίζει να πάρεις μερικές θερμίδες παραπάνω, ρισκάροντας τα κιλά σου, αλλά αναπτύσσοντας την δουλειά σου.

      Έρχεται καλοκαίρι και σε έχει πιάσει πανικός, φαντάζομαι θα ψάχνεις διουρητικά ή κάτι τέτοιο. Ίσως να φλερτάρεις και με το κάπνισμα. Πολλές οι σκέψεις στο μυαλό σου.

      ΣΤΑΜΑΤΑ!

      Βρίσκεσαι μέσα σε μια δίνη από το τρίπτυχο “αυστηρότητα που οδηγεί στην επιτυχία – καταστροφή που οδηγεί στην… καταστροφή – φόβος και ανασφάλεια για το πότε θα βρεθείς στο κάθε ένα από αυτά”

      Οπωσδήποτε μπορεί κάποιος ειδικός να σε βοηθήσει, όμως είμαι σίγουρος πως έχεις διαβάσει τόσο καλά το βιβλίο της ζωή σου, που μπορείς να βρεις μέσα σου τις απαντήσεις σου. Κλείσε το όμως και άνοιξε κάποιον οδηγό διασκέδασης! Δουλειά σου είναι. Κάνε κάτι για τον εαυτό σου. Πάρε τον από το χέρι και χάρισε του μερικές ημέρες χαλάρωσης και ξενοιασιάς (θα έλεγα μήνες, αλλά είναι η ζόρικη σεζόν μπροστά). Κάνε πράγματα για εσένα, χωρίς να τα μετράς και χωρίς να τα ζυγίζεις. Σου αξίζει. Πίστεψε με σε αυτό.

      Μην παθαίνεις ανάλυση/παράλυση αναλύοντας τα πάντα. Δεν θα καταστρέψεις ούτε το σώμα σου, ούτε την ζωή σου αν το πάρεις λίγο πιο χαλαρά. Αν δεις μια χαζοταινία (ναι, από αυτές που δεν έχουν κανένα ηθικό δίδαγμα. Που απλά στο τέλος παντρεύονται), τρώγοντας πατατάκια και πίνοντας αναψυκτικά (ναι, αυτά με όλη την ζάχαρη μέσα), ούτε θα παχύνεις, ούτε θα βλάψεις την υγεία σου, ούτε θα φτωχύνεις πνευματικά.

      Είμαι σίγουρος ότι μπορείς να βρεις την πορεία σου. Θέλεις ένα hint; Βρίσκεται ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που κοιτάζεις. Κάνε μια βόλτα από εκεί. Δεν θα χαθείς. Στο υπόσχομαι!

      (Υ.Γ: Ζητώ συγνώμη για την απίστευτα καθυστερημένη απάντηση μου. Για κάποιο λόγο το μήνυμα σου μου είχε ξεφύγει)
      (Υ.Γ.2: Μήπως να πετάξεις την ζυγαριά στον κάδο της ανακύκλωσης..; )
      Υ.Γ.3: Θα έπρεπε να είμαι κάθετος στο ότι χρειάζεσαι βοήθεια από ειδικό. Σου μίλησα φιλικά όμως και όπως ακριβώς θα έδειχνα σε μια φίλη μου κάτι που δεν βλέπει, έτσι έκανα και με εσένα. Θεωρώ ότι είσαι ικανή γυναίκα και βρίσκεις άκρες. Αν επισκεφτείς κάποιον, σίγουρα θα σε κατευθύνει όπως πρέπει.)

  3. Καλησπέρα, διάβασα το άρθρο για την βουλιμία και φοβάμαι ότι η γυναίκα μου πάσχει..το έχω καταλάβει πολύ καιρό τώρα. όλη μέρα δεν τρώει τίποτα και τό βράδυ τρώει υπερβολικά, κρυφά και κάνει εμετό κρυφά σχεδόν κάθε μέρα… είναι αντιδραστική και εγωίστρια και δεν παραδέχεται ότι έχει θέμα. τελειομανής στο σπίτι καί
    επίσης κάθε π/σ/κ πίνει μπύρα με πατατάκια, μα κάθε εβδομάδα. 2-3 πίνει αλά τις λέω αλκοολικά είσαι και δε το καταλαβαίνει. ειμαι από μόνος μου γ σε θέση να αντιλαμβάνομαι το τι συμβαίνει καλύτερα και παιδί μας μας ακούει νά μαλώνουμε και δε μου αρέσει δεν την αντέχω την κατάσταση αυτή κάτι πρέπει νά κάνω μαζί της είναι. ανησυχώ πολύ χρειάζομαι καθοδήγηση

    1. Γιώργος Καρτάλιας

      Γεια σου Γιώργο. Φίλε μου νομίζω ότι έχεις δικάσει την γυναίκα σου. Από όσα μου γράφεις, η ετυμηγορία σου περιλαμβάνει τα εξής:

      “Αντιδραστική”
      “Εγωίστρια”
      “Τελειομανής”
      “Αλκοολικιά!!!”

      Έχεις σκεφτεί ποτέ, ότι ένα άτομο σαν την γυναίκα σου, με τον όποιο εγωισμό έχει, αντιδρά σε αυτή την συμπεριφορά σου; Για να καταλάβεις τι εννοώ, διάβασε πολύ προσεκτικά όσα μου γράφεις. Οι άσχημοι χαρακτηρισμοί σου είναι περισσότεροι από τις υπόλοιπες λέξεις στο μήνυμα σου. Είναι επόμενο να αντιδρά έτσι.

      Αν την αγαπάς, στήριξε την. Σταμάτα να την χρεώνεις και να την δικάζεις. Σταμάτα να ξέρεις τα πάντα και να τις επιτίθεσαι. Φαντάζομαι κι εσύ θα έχεις ελαττώματα.

      Προσπάθησε να την πλησιάσεις και με τον καιρό θα σου ανοιχτεί μόνη της. Δέξου αυτό που είναι. Δείξε της ότι είσαι εκεί δίπλα της και κάποια στιγμή θα δεις που σε ανύποπτο χρόνο θα κάνετε κάποια συζήτηση και θα σου ζητήσει την ΓΝΩΜΗ σου και ότι την ΑΠΟΦΑΣΗ του δικαστηρίου σου.

      Εύχομαι όλα να πάνε καλά. Δείξε της σεβασμό και αγάπη και μην φοβάσαι τίποτα.

  4. Με λένε Ρία, είμαι 48 ετών, 1.60 ύψος 95 κιλά, τρώω ανεξέλεγκτα ακόμα κι όταν δεν πεινάω, την ώρα που τρώω δεν το καταλαβαίνω, το συνειδητοποιώ όταν τελειώσει αυτό που έφαγα. Δεν μπορώ να κάνω εμετό, οπότε τα κιλά ανεβαίνουν.

    Έχω εντοπίσει ότι αυτό συμβαίνει όταν είμαι χάλια ψυχολογικά, και είμαι συνέχεια χάλια. Δεν έχω παντρευτεί ποτέ, δεν έχω κάνει παρά μια μόνο σχέση στη ζωή μου κι αυτή κρυφά από την οικογένεια μου, για πολύ μικρό χρονικό διάστημα, στεναχωριέμαι που οι γύρω μου φτιάχνουν τη ζωή τους, παντρεύονται, κάνουν οικογένεια κλπ. χωρίς φυσικά να το τους το δείχνω και εγώ αισθάνομαι εγκλωβισμένη, γιατί ζω σε ένα σπίτι που η μητέρα επειδή έμεινε χήρα αρκετά νέα, συνεχώς μας διατάζει και θέλει να γίνετε πάντα το δικό της.

    Δεν με αφήνει να βγω ούτε μια βόλτα, μας είχε όλη την οικογένεια στο μη το ένα μη το άλλο, ακόμα και όταν κάποιοι μας κάνουν μια γνωριμία δεν το δεχόμαστε καν, γιατί δεν είναι αυτό που θέλει, δηλαδή να είναι ο σπουδαγμένος γαμπρός με καλή δουλειά, να μένει κάπου κοντά κλπ. Ακόμα κι όταν πάω στη δουλειά μου επειδή είναι μακριά έρχεται μαζί μου γιατί φοβάται να με αφήσει μόνη μου. Εγώ είμαι άβουλη και δεν σηκώνω ποτέ το ανάστημα μου, συνεχώς με υποτιμά και κάνει εκφράσεις αηδίας όταν είμαστε στον ίδιο χώρο γιατί είμαι χοντρή, όλη την ώρα μου φωνάζει να χάσω κιλά και εγώ αυτό που κάνω είναι να μην απαντώ και να πάω κρυφά να φάω κάτι.

    Βλέπω ότι τα χρόνια πέρασαν, έχασα το “τραίνο” της ζωής για να φτιάξω οικογένεια, μιας και ακόμα κι αν βρεθεί κάποιος δεν πρόκειται στην ηλικία μου να μπορέσω να κάνω παιδιά, έχω είδη ανωμαλίες στην περίοδο μου, μου 2 μήνες δεν έχω, και μετά έχω για 3-4 μήνες, και πάλι τα ίδια, και αυτό με πονάει πολύ.

    Δεν έχω την δυνατότητα να πάω να μιλήσω με κάποιον ψυχολόγο, για πολλούς λόγους, ο κυριότερος είναι ότι δεν μπορώ να το κάνω γιατί δεν έχω την ελευθερία να πάω, ούτε κρυφά, και δεύτερον ξέρω ότι δεν πρόκειται να γίνει τίποτα, γιατί ο ψυχολόγος θα μου πει ότι πρέπει να κάνω το βήμα και να φύγω από όλο αυτό το περιβάλλον, κι εγώ ξέρω ότι είναι αδύνατον, γιατί δεν έχω τα κότσια ούτε την οικονομική άνεση να φύγω.

    Ήθελα να τα γράψω να φύγουν από μέσα μου, δυστυχώς είμαι εγκλωβισμένη και καταδικασμένη.

    1. Γιώργος Καρτάλιας

      Ρία μου, δεν έχει τελειώσει τίποτα για εσένα. Δεν έχασες κανένα τρένο. Είμαι σίγουρος έχεις παραδώσει τα όπλα και έχεις αποδεχτεί την κατάσταση. Ομολογώ πως πραγματικά σε καταλαβαίνω. Το πρόβλημα σου δεν λύνεται εύκολα.

      Θα σου γράψω δυο σκέψεις που έκανα όσο διάβασα το μήνυμα σου. Τα υπόλοιπα θα ηρεμήσεις και θα τα βρεις μόνη σου.

      Αρχικά, το “τρένο” δεν πήγε πουθενά. Χιλιάδες παιδάκια υιοθετούνται κάθε μέρα και μεγαλώνουν με ανθρώπους που τα αγαπούν και τους προσφέρουν τα πάντα στην ζωή. Σίγουρα έχεις και εσύ αυτή την επιλογή. Μπορείς να γνωρίσεις έναν άνθρωπο που θα σε καταλαβαίνει και θα σε αποδέχεται και να ξεκινήσετε μια δική σας οικογένεια. Ποτέ δεν είναι αργά. Να το θυμάσαι αυτό καλά!

      Σχετικά με τους ειδικούς… Μην προδικάζεις μια κατάσταση. Δεν θα σου ζητήσει κανείς να τα βροντήξεις όλα κάτω και να φύγεις. Ο άνθρωπος που θα σε συμβουλέψει, θα ξέρει καλά ότι δεν αλλάζουν έτσι εύκολα οι ζωές. Είναι δουλειά του να το γνωρίζει αυτό. Πάρε τον χρόνο σου και δες πάλι αυτή την επιλογή. Θα βρεις τρόπο να πραγματοποιήσεις την επίσκεψη. Ξέρεις την κατάσταση σου καλύτερα από όλους. Σίγουρα κάτι θα σκεφτείς για να μπορείς να επισκέπτεσαι κάποιον ειδικό.

      Χαίρομαι που μου έγραψες όλες αυτές τις σκέψεις σου, γιατί αυτό δείχνει ότι μέσα σου βαθιά, θέλεις να αλλάξεις την κατάσταση. Θα είναι δύσκολο, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρεις. Να προσέχεις τον εαυτό σου πάνω από όλα!

    2. Πόσο σε καταλαβαίνω…Χειριστική, εγωίστρια, γενικώς τοξική και δυστυχώς κατάφερε να σε κάνει να νιώθεις άβουλη, άχρηστη, ανήμπορη. Συγνώμη αλλά μόνο όταν πεθάνει θα γλυτώσεις. Θα αγαπήσεις τον εαυτό σου, θα βρεις ένα καλό σύντροφο. Τώρα κοίτα να αγαπήσεις το σώμα σου, θα καταφέρεις να χάσεις κιλά. Θα ανέβει και η ψυχολογία σου, άκουσε με. ✌❤

  5. Ειμαι βουλιμικη..τρωω ανεξελεκτα μεγάλες ποσότητες και μετά κανω εμμετο..ολη την ωρα ειμαι πρησμενη..δεν αντεχω αλλο αληθεια θελω απλα ν γινω φυσιολογική και ν τρωω ισορροπημένα..δεν αντεχωω ν μαι χοντρη δεν τ αντεχω

    1. Γιώργος Καρτάλιας

      Γεια σου Μαρία. Μερικές φορές, μπορεί κάποιος ειδικός ψυχολόγος να σου δείξει τον δρόμο για να βρεις τι είναι αυτό που πραγματικά σε ταλαιπωρεί. Σκέψου το λίγο. Μια επίσκεψη θα μπορέσει να σου λύσει πολλές απορίες και σίγουρα θα βοηθήσει να “επικοινωνήσεις” με τον εαυτό σου.

  6. Είμαι 26 χρόνων και 59 κιλά με ύψος 1.67.
    Από πάντα που μπορω να θυμηθώ τον εαυτό μου είχα να αντιμετωπίσω μερεσ Και φορές που συνέχιζα κ έτρωγα ενώ έχοντας ήδη χορτάσει.
    Στα 18 μου φευγοντασ από το σπίτι είχα περάσει ένα 3μηνο που τρεφομουν με φρούτα κ ένα γιαούρτι όλη μέρα ενώ περνούσα κ μέρες που έτρωγα παρά πολύ αλλά έκανα πολύ γυμναστική ήμουν 63 κιλά κ είχα φτάσει 56.
    Πριν από 3 χρόνια είχα κάνει διατροφή για γράμμωση κ γυμναστική και κατάφερα από 59 να πάω στα 56 κιλά. Περσυ πάλι το ίδιο.
    Μέσα στο καλοκαίρι ομωσ πάλι από 56 πήγα στα 59. Θέλω να επιστρέψω στα 56, έχω μέρες που ακολουθώ παλιά δίαιτα κ μέρες που το βράδυ με πιάνουν τάσεις βουλιμίας κ τρώω ενώ έχω χορτάσει. Ξέρω πως δεν είμαι υπέρβαρη, απλά έχω κοιλιτσα (χωρισ Να υπερβάλω) κάνω γυμναστική ειδικά μετα από βουλιμικά επεισόδια, έντονη γυμναστικη. Καθημερινά μετράω θερμίδες κ ζυγίζω το φαγητό μου, θέλω να φτιάξω ένα σώμα όπως είχα, ξέρω πως δεν απέχω πολύ από θέμα κιλών. Αλλά δυσκολεύομαι να τα διατηρήσω κ δυσκολεύομαι να αφήσω τον εαυτό μου ελεύθερο χωρίς να μετράει θερμιδες, πιστεύω πως εάν σταματήσω να τις μετράω θα καταναλώνω πολύ περισσότερες από αυτές που γνωρίζω πως πρέπει να κάνω πρόσληψη.. αφού οποτε τον άφηνα κέρδιζα πίσω κιλά. .Είμαι σε μια μόνιμη μάχη με το φαγητό, θερμιδες κ τις τύψεις…. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

    1. Γιώργος Καρτάλιας

      Γεια σου Τίνα. Θα σου πω ένα μυστικό και θα στεναχωρήσω! Το σώμα σου κάθε δεκαετία της ζωής σου θα αλλάζει λίγο και δεν θα μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα γι αυτό. Κάθε φορά θα είναι και πιο δύσκολο να πετύχεις τα ίδια αποτελέσματα με πριν και κάποια πράγματα απλά δεν θα μπορείς να τα αποτρέψεις.

      Τα καλά νέα..! Θεωρώ ότι απλά είσαι υπερβολική. Πολύ όμως!

      Σταμάτα παιδί μου να μετράς συνέχεια νούμερα. Οι μισές λέξεις που μου έγραψες, είναι αριθμοί. Πέταξε τη ζυγαριά σου (για λίγο καιρό έστω) και ευχαριστήσου την καθημερινότητα σου. Προσωπικά σε βρίσκω μια χαρά. Δεν έχεις και ποτέ δεν είχες πρόβλημα με το βάρος. Απλά μάλλον σου αρέσουν τα μαθηματικά με κάποιο τρόπο.

      Σταμάτα το μέτρημα και ρίξε το λίγο έξω. Τα κιλάκια σου είναι τέλεια, όπως και η κοιλίτσα που γράφεις. Δεν θα το έχεις καταλάβει, αλλά η μόδα άλλαξε. 🙂

      Καλή συνέχεια. Να προσέχεις!

  7. Ειμαι 15 στα 2. Φέτος τον χειμώνα έκανα διατροφή με ειδικό (έτρωγα τα πάντα με μέτρο δεν στερήθηκα τίποτα) επειδή είχα φτάσει 70 κιλά και τώρα είμαι 55 και το ύψος μου είναι 1.63 εδώ και 1 μήνα έχω τάσεις βουλιμιας όταν είμαι μόνη στο σπίτι. Και μετά από αυτό πίνω υπερβολικό νερό. Ξέρω ότι είμαι φυσιολογική στα κιλά μου αλλά πάντα λέω αύριο θα προσέχω ή δεν θα το κάνω αλλά πάντα το κάνω όταν είμαι μόνη μου στο σπίτι. Πως μπορώ να το εντοιμετοπισω.

    1. Γιώργος Καρτάλιας

      Γεια σου Argi. Ομολογώ ότι με μπέρδεψες λίγο. Σε γενικές γραμμές νομίζω ότι κάνεις τραγική την κατάσταση, χωρίς να είναι. Φοβάσαι μην πάρεις τα κιλά πίσω και αυτό “ξεσπάσει” στην συμπεριφορά σου με τον τρόπο που περιγράφεις. Καλό θα ήταν να χαλαρώσεις και να αφήσεις τον εαυτό σου να ξεκουραστεί λίγο. Θα ήταν πολύ καλή ιδέα επίσης, να κάνεις μερικές επισκέψεις στον ειδικό που σε βοήθησε να φτάσεις στον στόχο σου. Σίγουρα θα μπορέσει να σε στηρίξει μέχρι να προσαρμοστείς.

  8. Γεια σας..ειμαι 19 χρονων.Κατα τη διαρκεια των πανελληνιων επαθα νευρικη ανορεξια με αποτελεσμα να φτασω στα 43 κιλα-1.66 υψος..μετα απο ενα χρονο ακριβως ανορεξιας,αρχισε να με πιανει μια τρομερη βουλιμια ,η οποια κραταει μεχρι τωρα.Αρχικα με επιανε 1-2 φορες τη βδομαδα,ομως πλεον η κατασταση εχει ξεφυγει για τα καλα,αφου παθαινω πλεον επεισοδια μεχρι και 5 συνεχομενες μερες,Τρωω υπερβολικα πολυ,χωρις να εχω το αισθημα της πεινας,οτιδηποτε βρεθει μπροστα μου,απλα επειδη και μονο για παραδειγμα ”εσπασα΄” την υγιεινη διατροφη.

    Εχω παρατηρησει οτι μολις παει να με πιασει το επεισοδιο αυτο,αρχιζω να τρεμω,ιδρωνω και προσπαθω να φαω οσο το δυνατον περισσοτερο μπορω,μεσα σε ελαχιστο χρονικο διαστημα,λες και με αναγκαζει καποιος να το κανω.Γυμναζομαι 5-6 φορες τη βδομαδα με σκληρη γυμναστικη,ακριβως επειδη δεν ηθελα να παρω ουτε γραμμαριο..τωρα ομως,μετα απο ενα χρονο βουλιμιας,εχω φτασει (με σκαμπανεβασματα) τα 54 κιλα και νιωθω πολλη ντροπη γι αυτο,δεν μπορω να κοιταχτω καν στον καθρεπτη.

    Μετα τα επεισοδια με πιανουν κλαματα,νιωθω απιστευτες ενοχες κ δεν σας κρυβω οτι εχω σκεφτει μεχρι κ οτι δεν θελω τη ζωη μου αλλο,αφου παιδευομαι ετσι με αυτο το πραγμα.Δεν μπορω να το ξεπερασω δυστυχως,αν κ εχω προσπαθησει πολλες φορες.Το σκεφτομαι ολη μερα,βλεπω εφιαλτες και δεν μπορω να απαλλαγω με τιποτα…νιωθω οτι ειμαι αρρωστη….και πολυ αδυναμη για να το αντιμετωπισω ολο αυτο.ειχα επισκεφτει και ψυχολογο,αλλα απογοητευτηκα γτ ενιωσα οτι δεν με βοηθησε καθολου.Εχω βρεθει σε ενα αδιεξοδο που με πιεζει παρα πολυ ψυχολογικα.

    1. Γιώργος Καρτάλιας

      Ελένη μου, τα κιλάκια σου είναι μια χαρά! Νομίζω ότι ταλαιπωρείς και τιμωρεις τον εαυτό σου χωρίς λόγο. Είναι ακόμα καλοκαίρι και θα έπρεπε να το απολαμβάνεις. Αν χάσεις μια προπόνηση δεν θα αλλάξει τίποτα στο σώμα σου. Αυτό στο υπογράφω. Αν φας μια φορά παραπάνω, δεν θα παχύνεις, όπως και αν φας μια φορά λιγότερο δεν θα αδυνατίσεις.

      Προτείνω να ρίξεις άλλη μια ματιά στους διαθέσιμους ειδικούς που μπορούν να σε συμβουλέψουν. Μην διαλέγεις ψυχολόγο με βάση το αν έχει μεγάλο όνομα ή επειδή πήγαινε κάποιος γνωστός σου. Βρες μια νέα ειδικό, που να σε εμπνέει το πρόσωπο της, και κάνε την επίσκεψη σου. Μια αναζήτηση online Θα σου δώσει πολλές επιλογές.

      Μην φοβάσαι να χαρείς την ζωή. Είσαι πολύ μικρή για να κλείνεσαι έτσι στον εαυτό σου. Πάρε τον χρόνο σου, χαλάρωσε και σταμάτα να φοβάσαι. Ακόμα και αν δεν συμβουλευτείς ειδικό, φρόντισε να χαμογελας και σταμάτα να μετράς θερμίδες και ώρες τρεξίματος. Όλα θα πάνε καλά!

  9. Γεια σας και απο μενα! Έχω και εγώ το ίδιο πρόβλημα… Κάνω μπαλέτο και χορό γενικότερα πάρα πολλα χρόνια και πάντα μου ζητούσε η δασκάλα μου να χάσω κιλά. Ειδικά από οταν έπαθα θυρεοειδή στα 16 έχω περάσει από πολλούς διατροφολόγους. Απο την τρίτη λυκείου και μέχρι και τώρα (τελειώνω το πρώτος έτος) παθαίνω αυτό το πράγμα.

    Σπουδάζω σε επαγγελματική σχολή χορού που διώχνουν άτομα για τα κιλά τους οπότε ασυνείδητα και μη έχω άγχος. Τα επεισόδια μου συμβαίνουν συνήθως απόγευμα ή βραδυ αναλογα τι ωρα τελειωσω και γυρισω σπιτι απο τη σχολη που παω καθε μερα…η και γενικα εχει συμβει και οταν γυριζω απο βολτες με φιλους μου.

    Συνηθως ξεκιναει απο κατι μικρο που τρωω και μετα με πιανει λιγουρα και συνεχιζω..μετα νιωθω απιστευτα ασχημα η φτανω σε σημειο που ποναει η κοιλια μου και πηγαινω στην τουαλετα για να προσπαθησω να κανω εμετο. Το θεμα ειναι οτι μου συμβαινει ανα διαστηματα δηλαδη μπορει για λιγο καιρο να μη μου συμβαινει και μετα παλι..τα κιλα μου ειναι φυσιολογικα και προσ τα πανω σε σχεση με τα κοριτσια της σχολης…

    1. Γιώργος Καρτάλιας

      Γεια σου Γεωργία. Τα κιλά σου, είναι τα κιλά “της Γεωργίας”. Μην τα συγκρίνεις με κανέναν άλλο. Σταμάτα να τοποθετείς τον εαυτό σου κάπου σε σχέση με τα κορίτσια της σχολής σου. Αν χάσεις βάρος, θα το κάνεις γιατί σου αρέσει ο χορός και το σώμα σου είναι το μέσο σου για να εκφραστείς. Αν τρως θα σκέφτεσαι ότι εκείνη την στιγμή, φροντίζεις το εργαλείο για την τέχνη σου. Κοίταξε εσένα και μόνο. Θα δεις ότι με τον καιρό θα πάρουν όλα τον δρόμο τους.

  10. Καλημέρα και από εμένα!!!
    Μία από τα ίδια..δεν ξέρω τι με πιάνει..μανία σχεδόν βράδυ παρά βράδυ αδειάζω το ψυγείο..τρώω ό,τι βρίσκω μπροστά μου και μετά νιώθω απαίσια..τα συμπτώματα ξεκίνησαν πριν 2-3 χρόνια…κάνω πολλή γυμναστική..ευτυχώς μέχρι στιγμής έχω πάρει μόνο 4 κιλά..ύψος 1.67 κιλά 66…νιώθω άρρωστη..έχω απευθυνθεί σε ειδικούς..δεν βρίσκω άκρη..τρομερή απελπισία..νιώθω ανήμπορη πλέον να δώσω τέλος σε αυτόν τον φαύλο αρρωστημένο κύκλο!!!!

    1. Γιώργος Καρτάλιας

      Γεια σου Μαρία. Μπορείς αρχικά να αποδεχτείς ότι πάνω από τους μισούς Έλληνες (και όχι μόνο), κόβουν βόλτες κάθε βράδυ και κάνουν επιθέσεις στο ψυγείο. Δεν είναι κάτι τραγικό και τα τέσσερα κιλά που αναφέρεις είναι αμελητέα.

      Μια χαρά σε βρίσκω!

      Σταμάτα να αγχώνεσαι και γέμισε το ψυγείο σου με υγιεινές τροφές. Κάθε φορά που θα το ανοίγεις, θα ξεκινάς με αυτές. Αν δεν σε καλύπτουν, μπορείς να συνεχίζεις με ό,τι θέλεις. Μην μαλώνεις τον εαυτό σου. Είσαι μια χαρά. Σταμάτα να στεναχωριέσαι και κοίτα να ευχαριστηθείς το καλοκαίρι.

      Υ.Γ. Μην το παρακάνεις όμως και βρεις δικαιολογία για να μην πατάς καμιά φορά το φρένο. Είμαι σίγουρος ότι θα βρεις την ισορροπία.

  11. Γεια σας, προσπαθώ για πάρα πολύ καιρό να χάσω κιλά. Ποτέ δεν ήμουν πλήρης ικανοποιημένη με το σώμα μου άλλα χρειάστηκε ενα διάστημα παλιότερα να δεχθώ κορτιζόνες για ένα πρόβλημα υγείας. Έτσι πηρά πολλά κιλά. Δεν είμαι όπως τότε αλλά ακόμα παλευώ με αυτό το πρόβλημα.

    Πριν λίγο καιρό,πήρα την απόφαση, την τελική όπως την ονόμαζα τότε, για να χάσω πια τα περιττά κιλά και να φτιάξω το σώμα μου έτσι όπως θελω (Είμαι 1,78, 18 χρονών και εκείνη την περίοδο ήμουν 102 κιλά). Άρχισα γυμναστήριο ξεκίνησα τη δίαιτα με περιορισμένους υδατάνθρακες λεγόμενη κετωνική διαίτα και πράγματι έχασα κάποια κιλά. Δυστυχώς, την έσπασα στην 26η μερα της δίαιτας με ένα άσχημο επεισόδιο και στην πορεία ακολούθησαν και άλλα. Πριν την σπάσω είχα φτάσει περίπου στα 94 κιλά αλλά όπως είναι λογικό πήρα κάποια πίσω, συγκεκριμένα από τη τελευταία φορά που μετρήθηκα, 2 κιλά. Πραγματικά

    δεν ξέρω τι να κάνω, έχω βγει από αυτή τη σειρά που είχα αποκτήσει και νιώθω πολύ άσχημα με τον εαυτό μου. Επίσης, δεν έχω καμία υποστήριξη απο την οικογένεια μου και το κάνουν πιό δύσκολο αφού καθημερινά στο σπίτι “κυκλοφορούν” τροφές καθετί άλλο απο υγιεινές. Δίνετε πολύ καλές και χρήσιμες συμβουλές. Θα ήθελα πολύ να μου πείτε την γνώμη σας για την περίπτωσή μου και να με καθοδηγήσετε γιατί πραγματικά αισθάνομαι χαμένη..Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

    1. Γιώργος Καρτάλιας

      Γεια σου Ειρήνη. Νομίζω ότι αν διαβάσεις ξανά όσα μου γράφεις, θα δεις ότι τα πράγματα είναι μάλλον θετικά. Βρήκες τον τρόπο να χάνεις βάρος, είχες αποτελέσματα και μετά από την διακοπή της δίαιτας σου πήρες μόνο δυο κιλά πίσω. Είμαι σίγουρος ότι οι φίλες σου θα θέλουν να μάθουν το μυστικό σου.

      Ξεκίνα πάλι ακριβώς ό,τι έκανες και έχε υπομονή. Τα κιλά χάνονται ένα ένα. Έτσι θα προχωρήσεις και αν έχεις πάλι κάποιο “ατύχημα” και πάρεις μερικά πίσω, στο σύνολο θα έχεις χάσει βάρος. Όπως και σήμερα. Απλά κάνε το, έχε πίστη και υπομονή και όλα θα πάνε καλά.

      Επίσης, ο κόσμος είναι γεμάτος ανθυγιεινές τροφές. Δεν θα κλείσουμε όλα τα fast food ή θα απαγορεύσουμε στους δικούς σου ανθρώπους να απολαμβάνουν τροφές ου τους αρέσουν, επειδή εσύ ακολουθείς κάτι διαφορετικό. Συγκεντρώσου στον στόχο σου και άφησε τον κόσμο να κινείται κανονικά γύρω σου. Μην ψάχνεις δικαιολογίες.

      Βάλε πείσμα. Καλή συνέχεια!

  12. Καλησπέρα είμαι η Βαλλια και είμαι 22 χρονών. Ειμαι περίπου 8 χρόνια βουλιμικη με πολλά βάλε βγάλε στο βάρος μου. Έχω φτάσει 60 κιλά και το χαμηλότερο 43. Αυτη τη περίοδο είμαι 52 κιλά και 1,62. Ασχολούμαι με τον πρωταθλητισμό και πλέον έχω πάθει εμμονή με το βάρος. Αν και πάντα είχα από μικρή θα έλεγα. Είχα περάσει από περίοδο θεραπείας με αποτέλεσμα για πολύ καιρό ένιωσα ότι γλίτωσα από αυτό τον δαίμονα. Μετα όμως πάλι τα ίδια.

    Πλέον έχω κουραστεί δεν μπορώ να απολαύσω τίποτα ζω και αναπνέω με τον φόβο του επεισοδίου. Ξερω ότι η λύση είναι η σταθερή και υγιής διατροφή όσες φορές και αν προσπάθησα όμως πανε Στράφη. Υπάρχουν κάποιες μέρες τελείως αφαγιας και άλλες το ακριβώς αντίθετο με τη κατάληξη εμετού σχεδόν πάντα. Δεν μπορώ να δώσω λύση έχω κουραστεί έχω απελπιστεί.

    Δεν αντέχω άλλο να ζω έτσι ξέρω ότι πρέπει να το παλέψω και όλο αυτό πηγάζει από μένα αλλά νιώθω πολύ αδύναμη. Φοβάμαι και τρέμω τη στιγμή π θα βρεθώ μονη μ σπίτι. Πλεον έχει γίνει τρόπος καθημερινότητας σαν ένα κενό μέσα στη μέρα π το γεμίζω έτσι. Δεν αντέχω άλλο όμως έχω φτάσει στα όρια μου δεν είναι αυτή η ζωή π θέλω και αδυνατώ να το αντιμετωπίσω.

    Νιώθω τελείως αδύναμη να το αντιμετωπίσω πλέον έχω απελπιστεί ζω με το φόβο καθημερινά της στιγμής π θα με πιάσει η υπερφαγια ενώ ξέρω τι πρέπει να κάνω αδυνατω τελείως…δεν μπορώ να αγαπήσω τον εαυτό μ δεν μπορώ να τον ελέγξω δεν μπορώ να ζήσω ευχάριστα να ευχαριστηθω τις στιγμές μ ένα μ γεύμα. Επιδιώκω πάντα την αφαγια ώστε να μπορέσω να χάσω τις θερμίδες των επεισοδίων και δεν μπορώ να διατηρήσω μια φυσιολογική διατροφή.

    Έχω σιχαθεί τον εαυτό μου και τη ζωή μου με αυτόν τον τρόπο που ζω. Θελω μια φυσιολογική ζωή και νιώθω τόσο αδύναμη πλέον να την απόκτησω. Εχω φτάσει στα όρια μου με αυτή τη κατάσταση νιώθω ότι δεν αντέχω άλλο πραγματικά ενώ θέλω τόσο πολύ να κάνω κάτι για αυτό διότι ξέρω ότι πέραν όλων των βοηθειών αυτό πηγάζει από μέσα μου και πρέπει εγώ να το λύσω νιώθω ότι παραδίδω τα όπλα μέρα με τη μέρα. Η απόγνωση ο φοβος και η απελπισία που νιώθω πλέον με έχουν κάνει όσο πιο αδύναμη δεν έχω υπάρξει ποτέ. Δεν ξέρω πως να νιώσω αποφασιστική πως να ελέγξω αυτόν τον εαυτό μου που με οδηγεί εκεί κάθε μέρα

    1. Γιώργος Καρτάλιας

      Γεια σου Βάλια. Νομίζω ότι καλό θα ήταν να “πατήσεις” πάνω σε τέσσερα σημεία για για να ξεπεράσεις τις φοβίες σου. Σου τα αναφέρω ξεκινώντας από τα απαραίτητα και καταλήγοντας στα προαιρετικά (τα οποία όμως σίγουρα βοηθούν).

      Αρχικά πρέπει να παραδεχτείς και να αποδεχτείς ότι θα πρέπει να ζήσεις με αυτό και ότι ο “δαίμονας” θα ζει κάπου εκεί κοντά σου και θα σε επισκέπτεται κατά καιρούς. Θα μάθεις σιγά σιγά να μην φοβάσαι και απλά θα τον αγνοείς.

      Είναι επίσης σημαντικό να καταλάβεις ότι δεν έχεις πρόβλημα με το βάρος σου. Είσαι στα “ιδανικά” κιλά θα έλεγα. Επίσης πιστεύω ότι δεν θα παχύνεις καθόλου εύκολα, ειδικά κάνοντας πρωταθλητισμό. Χρειάζεται ενέργεια το σώμα σου και σιγά σιγά πρέπει να αρχίσεις να συνειδητοποιείς ότι το φαγητό είναι καύσιμοι και όχι… δηλητήριο.

      Προτείνω να ζητήσεις την στήριξη των δικών σου ανθρώπων. Πάντα οι γονείς, οι φίλοι, οι σύντροφοι μας, χαίρονται να συμμετέχουν σε κάτι που μας ταλαιπωρεί. Νιώθουν ότι έρχονται πιο κοντά μας. Δοκίμασε το. Εξομολογήσου τις σκέψεις σου ζήτησε τους να μην σε αφήνουν μόνη σου πολλές ώρες. Θα δεις ότι θα μείνεις έκπληκτη με την βοήθεια που θα έχεις.

      Κάποια στιγμή, καλό θα ήταν να σκεφτείς την επιλογή της επίσκεψης σε κάποιον ειδικό. Ένα ψυχολόγο που θα μπορούσε να σου δείξει ότι δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι κάτι και να σε μάθει να ζεις με αυτό. Είμαι σίγουρος ότι με μια δυο επισκέψεις θα νιώσεις πολύ καλύτερα.

      Εύχομαι σύντομα να έχεις ευχάριστα νέα να μοιραστείς μαζί μου. Να προσέχεις τον εαυτό σου!

  13. Δεν υπάρχει σωτηρία σε αυτόν τον φαύλο κύκλο. Έτσι νιώθω τουλάχιστον, μετά από 12ετή πάλη με το να απαλλαχτώ από τα κιλά που προστίθενται από τα υπερφαγικά μου επεισόδια, θα ευχόμουν να μπορούσα να μπω σε κλινική απεξάρτησης από αυτόν τον δαίμονα που με πιάνει, ιδίως τις βραδυνές ώρες.

    Δεν πάω πια σουπερμάρκετ γιατί ο,τι και αν μπει στα ντουλάπια δεν επιβιώνει πέραν της μίας ημέρας, ακόμη και σκέτες φρυγανιές να είναι.

    Έχω δοκιμάσει τα άπαντα όλα αυτά τα έτη μετά το σχολείο. έχω πάει σε 6 διαφορετικούς διατροφολόγους (με πολλά σταμάτα-ξεκίνα στο ενδιάμεσο), έχω γραφτεί σε 9-10 διαφορετικά γυμναστήρια, έχω κάνει μεσοθεραπείες σε 3 διαφορετικά κέντρα αδυνατίσματος (γνωστά), έχω κάνει διατροφή με τις ψευτοκρεμμούλες που πουλάνε door to door και σε κρατάνε χορτάτο, έχω κάνει υποδόριες ενέσεις αδυνατίσματος, και για το τελείωμα δυο χειρουργεία για το βγάλε βάλε της τραγικής εφεύρεσης του γαστρικού δακτυλίου.

    Ολα είχαν αποτέλεσμα βεβαίως. Αλλα προσωρινό. Μέχρι να μη μπορώ να με ελέγξω. όλα τα έκανα για να καταλάβω ότι τόσο καιρό πολεμάω το αποτέλεσμα και όχι την πηγή της πάθησής μου.

    Το τελευταίο έτος ζήτησα ψυχολογική υποστήριξη, προκειμένου να βρώ τη ρίζα του κακού που σίγουρα τοποθετείται κάπου στην ψυχή μου και όχι στο στομάχι μου. Όμως η θλίψη που έρχεται μετά από τις υπερφαγίες (παρόλο που είναι λιγότερο συχνές) είναι ανείπωτα οδυνηρή. Με πάει πίσω και πάνε πίσω τα πάντα.

    Το ξέρω ότι δεν πληρώ όλα τα χαρακτηριστικα της βουλιμικής γιατί δεν κάνω εμετο αλλά υπάρχουν τα χαρακτηριστικά της κρυφής κατανάλωσης, της εδω και τώρα ικανοποίησης, των παράφορων τύψεων και των κακοποιητικών εσωτερικών σκέψεων…

    Δεν ξέρω τι να κάνω. Πώς να με τιθασεύσω. Νιώθω άρρωστη.

    1. Γιώργος Καρτάλιας

      Γεια σου Κωννα. Διάβασα το μήνυμα σου πριν δυο ημέρες. Όταν το άφησες κάτω από το άρθρο μου. Δεν ήθελα να απαντήσω εκείνη την στιγμή και πήρα τον χρόνο μου για σκεφτώ τι να σου γράψω.

      Σήμερα που το διαβάζω πάλι, βλέπω ότι (όπως παρατήρησες τελικά κι εσύ) έχεις επενδύσει πολλά χρήματα, χρόνο, σωματική και ψυχική ενέργεια στο να μαζεύεις την την ζημιά. Πάντα προσπαθούσες να σκουπίζεις τα νερά από το πάτωμα, ενώ αγνοούσες την βρύση που έτρεχε.

      Όλοι μας κάποια στιγμή αδυνατούμε να δούμε που ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα μας. Αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να σε στεναχωρεί. Το πολύ ευχάριστο στην όλη υπόθεση, είναι ότι τελικά κατάφερες να αντιληφθείς από που πηγάζει όλη η ταλαιπωρία σου. Είμαι σίγουρος ότι με την ψυχολογική υποστήριξη που ζήτησες, τα πράγματα θα καλυτερέψουν.

      Δεν θα είναι εύκολο, ούτε θα τελειώσει γρήγορα. Το σίγουρο είναι όμως ότι κάθε μέρα, κάθε μήνα, θα είσαι καλύτερα από πριν. Μετά από τόσο καιρό, έχεις τελικά εντοπίσει τι είναι αυτό που βρέχει το πάτωμα σου. Ασχολήσου με τον εαυτό σου και θα δεις πώς ο καιρός θα τα ρυθμίσει όλα.

      Για να απαντήσω στις ερωτήσεις σου…

      Όχι Κωννα (μου αρέσει αυτό το υποκοριστικό). Δεν είσαι άρρωστη. Είσαι ταλαιπωρημένη και η κούραση σου σε συνδυασμό με την απογοήτευση, δεν σε αφήνουν να δεις τι ακριβώς συμβαίνει.

      Ξέρεις πολύ καλά τι πρέπει να κάνεις. Να συνεχίσεις να ψάχνεις μέσα σου και μέρα με την ημέρα να κάνεις τον εαυτό σου σύμμαχο και όχι εχθρό. Δεν χρειάζεται να τον τιθασεύσεις. Μόνο να τον αγαπήσεις και να του δώσεις ένα διάλειμμα. Να απολαύσεις μια μέρα το φαγητό σου σαν να μην είναι η μεγαλύτερη αμαρτία του κόσμου.

      Είσαι σε καλό δρόμο. Σου εύχομαι σύντομα να φτάσεις στον προορισμό σου!

  14. Γεια σας και από έμενα. Είμαι 23 χρονών και δυστυχώς το παθαίνω το τελευταίο 9μηνο. Έχω να αντιμετωπίσω πολύ απαιτητική σχολή με πολύ διάβασμα και ωράρια. Είμαι 1,60 και 58 κιλά. Γυμνάζομαι 3 με 4 φορές τη βδομάδα. Αυτό που έχω προσέξει το παθαίνω ιδιαίτερα κάτω από άγχος και έλλειψη ύπνου. Θεωρώ επίσης ότι επειδή έχω υπάρξει υπέρβαρη στο παρελθόν αυτό με επηρεάζει. Ζυγίζομαι δυστυχώς καθημερινά και μπορεί και παραπάνω από δυο φορές τη μέρα. Πραγματικά θέλω να το λύσω άμεσα. Τι μου προτείνετε? Σας ευχαριστώ πολύ.

    1. Γιώργος Καρτάλιας

      Γεια σου Κατερίνα. Δεν μπόρεσα να καταλάβω ακριβώς τί σου συμβαίνει. Προσπάθησε να μου εξηγήσεις λίγο ποιο είναι το πρόβλημα.

      Αν αναφέρεσαι στην υπερφαγία, νομίζω ότι θα σου περάσει, αν σταματήσεις να θεωρείς ότι έχεις πρόβλημα. Πηγαίνεις στο γυμναστήριο και μπορείς και τα βγάζεις πέρα με την σχολή σου. Μην αφήνεις το φαγητό να σου γίνεται έμμονη ιδέα. Είμαι σίγουρος ότι θα σου περάσει. Είναι λίγο δύσκολη η εποχή, αλλά αν σταματήσεις να ασχολείσαι συνεχώς, θα δεις ότι με τον καιρό θα το έχεις ξεχάσει.

      Μην ζυγίζεσαι. Κάνε μια χάρη στον εαυτό σου. Πέταξε την ζυγαριά! Είσαι μια χαρά κορίτσι. Πίστεψε με. Άφησε τα όλα στην άκρη, ευχαριστήσου την ζωή σου και κοίταξε τα μαθήματα σου.

  15. Γειά σας, εδώ κ 1,5 χρόνο είμαι βουλιμικη, τρώω πολύ, παρά πολύ κ μετά κάνω εμετό, όχι πάντα , γιατί φοβάμαι μη καταλάβει κάτι ο άντρας μου, συνήθως μόνο τις ώρες που είναι στη δουλειά, έχω φτάσει σε σημείο να κάνω 3 εμετούς την ημέρα, σχεδόν κάθε μέρα. Είμαι πολύ ευτυχισμένη στον γάμο μου με 2 παιδάκια, νομίζω ότι τελικά ο λόγος που τρώω είναι η στέρηση που επέβαλα στον εαυτό μου πολλά χρόνια ώστε να είμαι αδύνατη. Γίνεται όμως να τρώω τόσα πολλά ανθυγιεινά? Όχι δεν γίνεται, άρα τα βγάζω, είναι φαύλος κύκλος κ νιώθω να τρελαίνομαι! !!

    1. Γιώργος Καρτάλιας

      Γεια σου Γωγώ. Όλοι μας τρώμε ανθυγιεινά σε καθημερινή βάση. Δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα. Δεν θα πάθεις κακό αν φας κάτι από το φαστ φουντ, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον. Αν σε γενικές γραμμές προσέχεις την διατροφή σου, πίστεψε με, δεν θα σε βλάψει κάτι που δεν είναι απόλυτα υγιεινό.

      Νομίζω ότι μια πολύ καλή σκέψη, θα ήταν να μιλήσεις στον σύζυγο σου. Θα βγάλεις από επάνω σου ένα μεγάλο βάρος και θα δεις ότι στο τέλος θα σε βοηθήσει και ο ίδιος. Θα μοιραστεί το φορτίο που κουβαλάς και θα βρείτε μαζί την λύση. Έτσι δεν κάνατε μέχρι σήμερα; Μαζί δεν φτιάξατε αυτή την οικογένεια; Μαζί θα ξεπεράσετε και τα προβλήματα που παρουσιάζονται.

      Σου εύχομαι να πάνε όλα καλά. Μην είσαι σκληρή με τον εαυτό σου. Να προσέχεις!

  16. Καλησπέρα και από εμένα. Εγώ ασχολούμαι με τον πρωταθλητισμό. Δυστυχως όμως η βουλιμία δεν με αφήνει να χάσω τα 6 κιλά που έβαλα το θέμα ειναι οτι τρωω χωρις να πειναω. δηλαδη ειμαι σκασμενη αλλα επειδη το εκανα και αλλες φορεσ πρεπει κατι να φαω ειναι αγκαρια δηλαδη. δεν τρωω πολυ ανθυγιεινα πραγματα αλλα απο τα καλα φαγητα τρωω πολυ και συνηθως βραδυ. Μπορει να εχω να φαω πχ γιαουρτι με βρωμη και λιγο μελι (που το λιγο για μενα ειναι μια κουταλια της σουπας γεματη) και να φαω αυτο μετα μπορει να φαω φασολακια μπορει να φαω χαλβα, ταχινι, μπαρα δημητριακων, ζελε. Υπαρχουν μεχρι και περιπτωσεις συνηθως οταν ειμαι εξω να φτασω σε επιπεδο να μην μπορω να παρω ανασα απο το φαγητο πρααγματικα να ειμαι ετοιμη να σκασω (και ας εχει τεραστιες χωρητικοτητες το στομαχι μου) αλλα να συνεχιζω να τρωω. ευτυχως νυχτερινες επιδρομες δεν εχω προς το παρον!

    1. Γιώργος Καρτάλιας

      Γεια σου Δήμητρα. Προσπαθώ να καταλάβω πώς γίνεται να τρως κάτι κάνοντας “αγγαρεία” “επειδή το έκανες και άλλες φορές”. Απλά μην τρως! Δεν μου ακούγεται για βουλιμία αυτό που περιγράφεις. Νομίζω ότι απλά χρειάζεσαι λίγο περισσότερο ψάξιμο μέσα σου. Τα 6 κιλά που θέλεις να χάσεις είναι λίγα. Φτιάξε την διατροφή σου και αν δεν πεινάς… Μην τρως! Είμαι σίγουρος ότι δεν θα επηρεαστούν οι επιδόσεις στο άθλημα σου.

  17. Γεια σας,

    Διαβάζοντας τα σχόλια των άλλων αναγνωστών, πήρα το θάρρος να κάνω μία ερώτηση και ‘γω. Αφορά στην κατανάλωση συγκεκριμένων τροφών, σε μεγάλες ποσότητες και συχνότητα που φτάνει στα όρια της εμμονής! Τα επεισόδια αυτά τα παθαίνω μόνο κατά τους χειμερινούς μήνες, και μόνο με αλμυρά σνακ (κριτσίνια με σπόρους ή γαλέτες πχ) και ξηρούς καρπούς. Δεν βάζω κιλά όταν αυτό συμβαίνει, αλλά με ενοχλεί που έχω εξάρτηση τόσο έντονη από κάποιες συγκεκριμένες τροφές…

    Πιστεύετε ότι θα έπρεπε να επισκεφτώ κάποιον ειδικό για να το αντιμετωπίσω, ή μπορώ να τα καταφέρω και μόνη μου; Ως τώρα πάντως δεν το έχω καταφέρει..

    Αlexis

    1. Γιώργος Καρτάλιας

      Γεια σου Alexis. Σε γενικές γραμμές, όλοι μας τρελαινόμαστε με τα αλμυρά σνακ. Επίσης, κανείς δεν μπορεί να φάει μόνο ένα!

      Το ότι παρασύρεσαι και τρως πολλά από αυτά, μπορεί να σημαίνει ότι κάνεις απλά ό,τι κάνουμε όλοι μας, ή πολύ πιθανόν να μην πίνεις αρκετό νερό. Η λιγούρα για αλάτι μπορεί να υποδηλώνει αφυδάτωση. Πολλές φορές τον χειμώνα, επειδή δεν ζεσταινόμαστε, ξεχνάμε να πίνουμε νερό.

      Μπορεί επίσης να σου λείπουν βασικά μέταλλα. Συνήθως μια πολυβιταμίνη βοηθάει.

      Αν νιώθεις ότι ζαλίζεσαι μερικές φορές, αν έχεις αυξομοιώσεις στην πίεση σου, αν νιώθεις αδυναμία ή κόπωση ή αν χάνεις βάρος, πήγαινε σε κάποιον παθολόγο για να σε εξετάσει.

      Προτείνω να πάρεις τον χρόνο σου, να πιεις νεράκι και κάθε φορά που θα έχεις μια τέτοια λιγούρα, να τρως κανονικό φαγητό. Κάτι που θα σε χορταίνει και θα είναι υγιεινό. Λογικά θα μειωθεί η επιθυμία σου. Αν μετά από λίγες ημέρες συνεχίζεις να νιώθεις τις ίδιες παρορμήσεις, πήγαινε στον γιατρό και αυτός θα σου εξηγήσει περισσότερα. Μην το αμελήσεις όμως. 🙂

  18. Καλησπέρα. Εδώ και μερικά χρόνια έχω πρόβλημα με τη λαιμαργία (πάντα είχα και τώρα επιδεινώθηκε). Όταν βαριέμαι αναζητώ να βρω κάτι να περάσει η ώρα μου, καταλήγω στο φαγητό, στα γλυκά, οτιδήποτε βρω με αποτέλεσμα να βάζω κιλά και δεν μπορώ να τα χάσω!

    Τα μόνα κιλά που μπορώ να χάσω είναι 5-10 τη καλοκαιρινή περίοδο λόγω της δουλειάς σε ξενοδοχείο, αλλά μόλις κλείσει τα ξαναβάζω μετά από λίγο.

    Έχω αρχίσει και απελπίζομαι. Η λαιμαργία, μου έχει γίνει συνήθεια πια, μέρος της καθημερινότητας μου που χωρίς αυτήν νιώθω άδεια. Πως θα καταφέρω να καταπολεμήσω τη λαιμαργία και να πάω στο φυσιολογικό μου βάρος υγιεινά;

    1. Γιώργος Καρτάλιας

      Γεια σου Νεφ. Είναι λογικό να έχεις λαιμαργία. Όλοι μας έχουμε, σχεδόν όλο τον χρόνο. Δεν φταις εσύ. Είναι η διατροφή που μας έμαθαν οι γονείς μας, που και αυτοί την έμαθαν από τους γονείς τους… και αυτό πηγαίνει πίσω γύρω στα 10 χιλιάδες χρόνια. Μην αγχώνεσαι λοιπόν. Είναι απόλυτα φυσιολογικό.

      Πιστεύω ότι το πρόβλημα σου βρίσκεται στην ζάχαρη. Την φανερή, αλλά και την κρυμμένη. Κόψε την τελείως. Πίνε τον καφέ σου σκέτο και μην αγοράσεις ποτέ ξανά κάτι από περίπτερο. Για να χάσεις βάρος, μείωσε τις πατάτες, τα ζυμαρικά και τα ψωμιά. Φάε περισσότερο κρέας και σαλατούλες.

      Στην αρχή θα υποφέρεις. Θα ζαλίζεσαι. Οι λιγούρες σου θα χτυπάνε κόκκινο. Μετά από 2-3 εβδομάδες θα αρχίσεις να μην νιώθεις την λαιμαργία να σου επιτίθεται. Μετά από 2 μήνες θα ζεις μια διαφορετική ζωή. Σου το υπόσχομαι. Αρκεί μόνο να παλέψεις στην αρχή και θα γλιτώσεις από την εξάρτηση.

      Ευκαιρία να ξεκινήσεις δυναμικά το 2017. Καλή χρονιά!

  19. Είναι 3 χρόνια περίπου που με ταλαιπωρούν αυτά τα επεισόδια. Έχω υποσχεθεί πολλές φορές στον εαυτό μου ότι θα σταματήσω αλλά δεν τα καταφέρνω. μέσα σ αυτά τα χρόνια έχω πάρει 12 κιλά και μονίμως με αυστηρές δίαιτες που κάνω ανεβοκατεβαίνω 5 πάνω 5 κάτω.

    Έχει δημιουργηθεί ένας φαύλος κύκλος που αισθάνομαι πως δεν τελειώνει ποτέ! Είμαι πολύ ευαίσθητη και νιώθω πολύ αδύναμη σαν χαρακτήρας όσον αφορά το συναισθηματικό κομμάτι στην ζωή μου. Με συνεχείς απογοητεύσεις λοιπόν κατέληξα κάπως έτσι!

    Ταλαιπωρώ τον εαυτό μου τόσα χρόνια και τώρα που θέλω να προχωρήσω την ζωή μου και να το βγάλω από πάνω μου όλο αυτό δεν τα καταφέρνω. Έχω ανθρώπους που με στηρίζουν και που μπορώ να μιλήσω για τα πάντα αλλά και πάλι αυτό δεν με σταματάει! Απλά αισθάνομαι το κενό και βρίσκω παρηγοριά στα φαγητά και στα γλυκά…απολαύσεις που μου κάνουν κακό!

    Αυτό μου συμβαίνει από 4 έως 6 φορές το μήνα πλέον και παλαιότερα πολύ περισσότερο.

    1. Γιώργος Καρτάλιας

      Γεια σου Ντίνα. Διάβασα προσεκτικά, πολλές φορές το μήνυμα σου. Ξέρεις… Μερικές φορές χρειαζόμαστε βοήθεια από κάποιον ειδικό. Είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό και σίγουρα μπορεί να απαλύνει τον πόνο μας.

      Νομίζω ότι κάπου εκεί μέσα σου βρίσκεται η λύση, όμως θα χρειαστεί να ψάξει κάποιος που είναι η δουλειά του να το κάνει. Είμαι σίγουρος ότι μια επίσκεψη σε κάποιον ψυχολόγο, θα σου δώσει απαντήσει σε ερωτήματα που ούτε καν ήξερες ότι είχες.

      Είναι πολύ θετικό ότι έχεις ανθρώπους δίπλα σου που σε στηρίζουν. Αν μιλήσεις μαζί τους για την επίσκεψη σου στον ειδικό, πιστεύω ότι θα συμφωνήσουν και θα συνεργαστούν μαζί σου ώστε να σε βοηθήσουν σύμφωνα με τις οδηγίες τους.

      Σε γενικές γραμμές η κατάσταση δεν είναι τραγική. Έχεις μειώσει τα επεισόδια και τα 5 κιλά που χάνεις-παίρνεςι δεν είναι πολλά. Μπορείς να βγεις από αυτή την κατάσταση που σε ταλαιπωρεί.

      Η γνώμη μου είναι ότι αξίζει τον κόπο να το δοκιμάσεις. Κάποιο κομμάτι του παζλ σου λείπει και αν το βρεις θα αλλάξουν πολλά πράγματα στην ζωή σου.

  20. Κατερίνα ,20 ετών

    Εδώ και 2 μήνες αντιμετωπίζω αυτό το πρόβλημα. Κάθε φορά υπόσχομαι στον εαυτό μου ότι δεν θα ξαναγίνει όμως δεν το καταφέρνω. Υπάρχουν μέρες που μπορεί να προκαλέσω και 3 επεισόδια.

    Είμαι κανονική στα κιλά μου (1,74 ύψος, 59 κιλά) όμως η εμμονή να αποκτήσω τέλειο σώμα με ταλαιπωρεί κάθε μέρα καθώς όλη μου η σκέψη περιτριγυρίζει γύρω από τη ζυγαριά αλλά και το φαγητό. Συνήθως αυτή η ακόρεστη πείνα μου συμβαίνει το βράδυ και όταν συμβαίνει είναι σαν να μην μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου. Θέλω να σταματήσει πραγματικά.

    Θα ακολουθήσω τη συμβουλή να κρατήσω ημερολόγιο. Ελπίζω να βοηθήσει….

    1. Γιώργος Καρτάλιας

      Γεια σου Κατερίνα. Νομίζω ότι διάβασα πάρα πολλά κρυμμένα θετικά μηνύματα στο σχόλιο σου.

      – Είναι σχετικά νωρίς (2 μήνες) για να χειριστείς την κατάσταση
      – Πραγματικά δεν έχεις πρόβλημα βάρους
      – Ξέρεις πότε περίπου σου συμβαίνει (βράδυ)
      – Έχεις την θέληση να το αλλάξεις
      – Έκανες ήδη το πρώτο βήμα

      Με άλλα λόγια, έχεις συνειδητοποιήσει πού βρίσκεσαι και έχεις χαράξει πορεία εκεί που θέλεις να πας. Είμαι σίγουρος ότι το ημερολόγιο θα σε βοηθήσει να βρεις και άλλα σημεία του εαυτού σου που μπορείς να ελέγξεις. Θα “γνωριστείτε λίγο καλύτερα”.

      Με την ευκαιρία… Νιώθω την ανάγκη να σου τονίσω, ότι το σώμα σου είναι μια χαρά. Τα κιλά και το ύψος σου δείχνουν τέλεια. Υπάρχει κάτι που λείπει όμως. Κάτι που θεωρώ ότι μπορεί να βελτιώσει την υφή του δέρματος σου και να δώσει λάμψη στο πρόσωπο σου.

      ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ!

      Πίστεψε με… Το σώμα σου χρειάζεται γέλιο, χαρά και λίγη διασκέδαση. Προτείνω να το ρίξεις λίγο έξω. Πιες ένα ποτό. Δοκίμασε ένα γλύκισμα χωρίς τύψεις. Πάρε μερικές θερμίδες παραπάνω και άφησε το σώμα σου να παχύνει αν θέλει. Σίγουρα το αποτέλεσμα θα σε εντυπωσιάσει. Δεν θα το πιστεύεις.

      Είμαι σίγουρος ότι όλα θα πάνε καλά. Θα βρεις όλες τις λύσεις σου σύντομα. Να προσέχεις!

  21. Μέχρι και σήμερα έκανα το ίδιο πράγμα, περίμενα να φύγουν οι δικοί μου, είχα στο μυαλό μου ότι πεινούσα, δεν ήθελα κάτι συγκεκριμένο απλά ήξερα πως αν φάω πάλι θα χαλάσω την δίαιτα μου. Το ξαναεκανα και μετά ένιωσα ξανά χοντρή.

    Μπορώ να πω πως δεν είμαι αυτό που λένε παχουλή, είμαι κανονική, έτσι λένε οι άλλοι, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν μπορώ και εγώ να δείχνω όμορφη μέσα στα στενά τζιν. Η τουλάχιστον εγώ δεν βλέπω ότι δείχνω.

    Το έχω ξανακάνει, όποτε φεύγουν οι δικοί μου καταβροχθίζω ότι υπάρχει και μετά μετανιώνω. Έχω δει και όνειρα ότι έφαγα πολύ και μετά το μετάνιωσα. Μπορεί την μέρα που το είδα να μην το έκανα άλλα το έκανα όντως άλλες μέρες, και σήμερα.

    Θέλω να ξεμπλέξω από όλο αυτό. Νιώθω χάλια για τον εαυτό μου, νιώθω χοντρή, ότι πάντα χαλάω την δίαιτα κλπ.

    1. Γιώργος Καρτάλιας

      Καλησπέρα Fo. Ξέρεις… Συνήθως η άποψη που έχουμε για τον εαυτό μας, διαμορφώνεται με βάση τρεις παράγοντες κυρίως.

      » Την γνώμη των άλλων για την εικόνα μας
      » Την σύγκριση που κάνουμε με τα μοντέλα της τηλεόρασης
      » Την σύγκριση που κάνουμε με την εικόνα μας στο παρελθόν

      Αρχίζοντας από το τρίτο, είναι καλό να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να έχουμε το βάρος και την γενικότερη εικόνα που είχαμε στα 18 μας. Προσωπικά δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να είχα σήμερα τα κιλά εκείνης της ηλικίας. Δεν μου ταιριάζουν. Κάθε ηλικία έχει τις διαφορές τις και πίστεψε με… Τις περισσότερες φορές, όσο μεγαλώνουμε ομορφαίνουμε!

      Σχετικά με τα media. Καλύτερα να μην γράψω πολλά. Θα έπρεπε να γίνεται ποινική δίωξη σε όλες τις εκπομπές, διαφημίσεις, περιοδικά κλπ. που περνούν ως βασικό πρότυπο και “προϋπόθεση” ομορφιάς, τα λίγα κιλά και την στερημένη διατροφικά ζωή.

      Τώρα… Αυτό που έχει τεράστια δύναμη στην ψυχολογία μας, αν και δεν συμβαίνει συχνά, είναι η αρνητική κριτική για το σώμα μας από τρίτους. Εκεί που τα λόγια πραγματικά “καρφώνουν την καρδιά μας” είναι όταν προέρχονται από άτομα του αντίθετου φύλου που πιθανόν να μας ενδιαφέρουν πολύ.

      Ποιοι είναι αυτοί οι “άλλοι” που αναφέρεις; Ποιοι λένε ότι είσαι παχουλή; Για ποιο λόγο θέλουν να σε κάνουν να νιώθεις άσχημα, αφού όπως λες κι εσύ, είσαι μια χαρά κορίτσι; Γιατί αφήνεις αυτές τις κουβέντες να χαλάνε την διάθεση σου και αποκτάς έμμονες ιδέες;

      Βλέπεις στον ύπνος σου ότι τρως… Σκέφτεσαι όλη μέρα αυτό το πράγμα. Γιατί; Σε ποιον δεν αρέσεις; Ποιος είναι αυτός που αντί να σε κάνει να νιώθεις όμορφα, σου δημιουργεί ανασφάλειες;

      Δεν χρειάζεται να ξεμπλέξεις από κάτι. Απλά να σταματήσεις να είσαι χαζούλα και να κοιτάξεις λίγο την πραγματικότητα κατάματα.

      Οχι αγαπητή μου Fo! Δεν θα δείξει ποτέ ο πισινός σου ίδιος με αυτόν που είδες στην διαφήμιση του τζιν που αγόρασες ακριβά. Ο πισινός που είδες ανήκες σε επαγγελματία μοντέλο, το οποίο… πίστεψε με, δεν δείχνει σε καμία περίπτωση έτσι όταν κάνει τις καθημερινές δουλειές του, εκτός κάμερας.

      Οχι αγαπητή μου Fo! Δεν είσαι χοντρή. Είσαι μια χαρά. Σταμάτα να τρως και να νιώθεις ενοχές. Κοίταξε να χαίρεσαι το φαγητό σου και βάλε ωτοασπίδες στα αυτάκια σου. Κλείσε την τηλεόραση και βγες έξω. Κοίταξε γύρω σου και θα δεις ότι οι ο κόσμος θα σε κοιτάζει πολύ διαφορετικά από ό,τι νομίζεις. Στο υπογράφω αυτό. Μπορώ να στοιχηματίσω.

      Να προσέχεις τον εαυτό σου και να κοιτάζεις λίγο εσένα. Καλημέρα! 🙂

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Scroll to Top